Ik heb "ja" gezegd tegen het leven, nu zeg ik "ja" tegen de dood. Ik ben als eerste aan de beurt om naar de overkant te vertrekken. Mijn kennis aangaande de kruiden, het leven en de liefde, draag ik over aan jou. Heb je het opgemerkt? Ik heb mijn wijsheid in je genen, in de collectieve herinnering van je soort, in je dromen gestopt. Dat zijn goede plaatsen om wijsheid te bewaren, geconserveerd als in gelei.

Ik zou het op prijs stellen als je gebruikmaakte van deze wijsheid. Zelf ben ik er ook zo aan gekomen. Haar doel is mijn dochters en zonen sterker te maken. Waarvoor? Opdat jullie je werkelijkheid transormeren, geluk vinden en weten vast te houden, banden vormen en dansen, je verblijden in de kringloop van wedergeboorte. Als je je verzet tegen je leven, de last der vrijheid, de klus om je lichaam en ziel harmonieus te verenigen, dan zal je dood je even onwelkom zijn als je leven je is geweest. De dood is geen zalig uitrusten; het is hard werken geblazen. Je moet oversteken naar gene zijde. Weet je waar dat is? Er lopen geen snelwegen naartoe, er zijn geen kaarten; je bent aan jezelf overgelaten! Ik reken erop dat je liefde voor dit leven je het volgende doet vinden. Ik zal er zijn om je de weg te wijzen.

Jawel, ik ben de wijze oude vrouw. Ik zal op je wachten op kruispunten. Je zult me instinctief herkennen en me verwelkomen. Ik zal je opnieuw naar het licht leiden, want je bent een goed kind van me geweest. Ik beloon je met diepe vrede en reïncarnatie, als je dat wenst. Moge het je nu goed gaan...totdat we elkaar weer ontmoeten.

-Zsuzsanna E. Budapest, Het magische jaar