Een groot aantal verschijnselen is in ons leven aanwezig, zoals ook wijzelf aanwezig zijn in tal van uiteenlopende verschijnselen. Wij zijn één brok leven en het leven is onbegrensd. Misschien kun je zeggen dat we alleen maar levend zijn wanneer we midden in de wereld staan en zodoende het leed en de vreugden van anderen leven. Het lijden van andere mensen is ons eigen lijden en hun geluk is ons eigen geluk. Als je leven geen grenzen kent, dan kent het samenstel van de vijf aggregaten (skandha's, de elementen waaruit ons zelf is opgebouwd) ook geen grenzen. De voorbijgaande aard van het universum, van de successen en mislukkingen van het leven heeft geen vat meer op je. Wanneer je inzicht hebt gekregen in de realiteit van onderlinge afhankelijkheid en daar volkomen in bent doorgedrongen, is er niets meer wat jou nog kan onderwerpen.