Iedereen die ons dierbaar is zal op een dag ziek worden en doodgaan. Zolang we de meditatie over leegte niet beoefenen, zullen we op zo'n moment van ons stuk worden gebracht. Op leegte geconcentreerd zijn is een manier om nauw in contact te blijven met het leven zoals dit is. Maar daarvoor moet je het wel beoefenen; er alleen over praten is niet genoeg. Je volgt je lichaam nauwlettend en ziet alle oorzaken en gevolgen die aan het ontstaan ervan hebben bijgedragen - je ouders, je land, de lucht en zelfs toekomstige generaties. Je gaat voorbij tijd en ruimte, mij en mijn, en je smaakt de ware bevrijding. Leegte alleen maar als een filosofie bestuderen kan nooit tot bevrijding leiden. Leegte is een poort naar bevrijding wanneer je er diep in doordringt en het onderling afhankelijk ontstaan en inter-zijn verwezenlijkt dat eigen is aan al wat is.