In de Hartsoetra wordt gezegd dat er "niets te bereiken" valt. We mediteren niet om verlichting te bereiken, want die is al in ons. Je hoeft er niet ergens naar te zoeken. Je hebt geen doel of bestemming nodig. Je beoefent niet om de één of andere hoge positie te bereiken. Wanneer je doelloos bent, zie je dat je niets tekortkomt, dat je al bent wat je wilt worden - en aan je streven komt spontaan een einde. Je bent kalm aanwezig in het huidige moment en ziet simpelweg het zonlicht door je raam binnenstromen of hoort het geluid van regen. Je hoeft nergens achteraan te jagen. Je kunt van elk ogenblik genieten. Mensen hebben het wel over het binnengaan van nirvana, maar we zijn daar al binnen. Doelloosheid en nirvana zijn één.