Voor een novice in de Tu-Hieu-Tempel was afwassen geen echt leuke bezigheid. Tijdens de jaarlijkse regentijdretraite keerden alle monniken terug naar het klooster om drie maanden lang samen te oefenen. Soms waren we als novicen maar met zijn tweeën en moesten we voor meer dan honderd monniken koken en afwassen. En er was geen zeep. We hadden alleen as, het kaf van de rijst en kokosnootbolsters om mee af te wassen, meer niet. Al die stapels kommen afwassen was zwaar werk, zeker 's winters als het water ijskoud was. Dan moesten we een grote pan water koken voordat we aan de afwas konden beginnen.

Tegenwoordig met vloeibaar afwasmiddel, schuursponsjes en warm stromend water, is het heel makkelijk om te genieten van het afwassen.

Volgens mij kan het idee dat afwassen niet leuk is alleen maar ontstaan als je niet bezig bent met afwassen. Wanneer je eenmaal met opgerolde mouwen en je handen in warm water aan het aanrecht staat, is het eigenlijk heel prettig. Ik vind het heel plezierig om voor ieder bord de tijd te nemen terwijl ik mijn volledige aandacht richt op het bord, water en al mijn handbewegingen. Ik weet dat afwassen niet leuk zal zijn en zonde van de tijd, als ik me ga haasten zodat ik eerder kan gaan zitten of van mijn toetje of thee te genieten. En dat zou jammer zijn, want iedere minuut, iedere seconde dat ik leef is een wonder. De borden en het feit dat ik hier ben om ze af te wassen zijn op zich al wonderen!

Als ik niet in staat ben plezier aan de afwas te beleven, wanneer ik het wil afraffelen, zodat ik sneller aan mijn toetje kopje thee kan beginnen, zal ik net zo min in staat zijn van mijn toetje of kopje thee te genieten. Met de lepel in mijn hand zal ik dan ook weer denken aan wat ik straks moet doen, waardoor de samenstelling en smaak van het toetje en het genot van het proeven totaal aan mij voorbijgaan. Ik zal voortdurend worden meegesleept de toekomst in, waardoor ik het leven volledig misloop en nooit in het huidige moment leef.

Iedere gedachte, iedere handeling wordt heilig in het licht van gewaarzijn. In dit licht bestaan geen grenzen tussen het heilige en wereldse. Ik moet bekennen dat de afwas langer duurt, maar ik leef ieder moment volledig en ik ben gelukkig. Afwassen is tegelijkertijd middel en doel. We wassen niet alleen af om schone boorden te krijgen, maar ook om het afwassen zelf, om ieder moment volledig te beleven terwijl we afwassen, en om volledig verbonden te zijn met het leven.