Neem de tijd om in alle aandacht een sinaasappel te eten. Als je de sinaasappel opeet zonder er echt bij na te denken, omdat je in de greep bent van ongerustheid en verdriet, dan is de vrucht niet echt daar. Maar als je je lichaam en geest samenbrengt en daardoor waarachtig aanwezig bent, dan sta je open voor het wonder dat de sinaasappel is. Pel hem af. Ruik het fruitige aroma. Zie de oranjebloesem voor je en de regen die erop gevallen is, de zon die erop geschenen heeft. De sinaasappelboom heeft er maanden over gedaan om dit wonder voor jou mogelijk te maken. Stop een partje in je mond, sluit aandachtig je mond en voel, één en al ontvankelijk, hoe het sap uit de sinaasappel loopt. Proef de zoetheid. Heb je daar de tijd voor? Als je vindt dat jij geen tijd hebt om op die manier een sinaasappel te eten, waar gebruik je die tijd dan wél voor? Om over van alles in te zitten? Of gebruik je die tijd om te leven?