Wanneer je diepgaand kijkt naar de natuur van de dingen, zie je dat alles eigenlijk vergankelijk is. Niets bestaat als een blijvende entiteit; alles is onderhevig aan verandering. Er wordt wel gezegd dat je nooit tweemaal in dezelfde rivier kunt stappen. Als je in een rivier op zoek gaat naar een opzichzelfstaande, blijvende entiteit, dan zul je die niet vinden. Hetzelfde geldt voor het menselijke lichaam. Er is in ons lichaam niet zoiets te vinden als een zelf, een absolute, onvergankelijke entiteit. In onze onwetendheid geloven we dat er in ons iets is wat blijft en dat is de reden dat onze pijn en ons lijden zich manifesteren. Als je de natuur van geen-zelf in jou diepgaand aanraakt kun je dat lijden achter je laten.